Το έπος της μεταφοράς ψαριών...

(Για τους αμύητους...τώρα θα μιλήσουμε για ενυδρεία. Ένα αγαπημένο μου χόμπι, που μου προσφέρει  πολλές στιγμές χαλάρωσης και ομορφιάς, στο σπίτι μου.)
Ηταν μεγάλη μέρα... αλλά φυσικά όλα ξεκίνησαν από χτες....
Χτες που πηρα τα εικοσιτόσα ψάρια του Πανου, που ήθελα να μου τα κρατήσει μερικές μέρες ακόμη αλλά δεν μπορουσε, γιατι δεν μπορουσε ο πετσοπας του κτλ κτλ.. εν τέλει σήμερα μου τα έστειλε με ΚΤΕΛι...

Τα παρέλαβε ο Γιωργος αλλά μου είπε: "Δικέ μου δεν τα βλεπω καλά..."
Τηλέφωνο εγω στο Πάνο κατευθείαν. "Πανο τα 2 corydoras είναι πλαγιαστά και μερικά ακομη δεν τα βλεπω καλα.. "
"Τεσπα" , λέω, "ταλαιπωρήθηκαν με το ΚΤΕΛι θα τους κάνω dripping method να γουσταρουν πιο πολύ, σβηστα φωτα κτλ κτλ... η αεραντλια στο φουλ μπας και τα σωσουμε αυτα που λιγοψυχανε.."

Σε 5 λεπτα ερχεται ο γιος μου. "μπαμπά, αυτά πεθαναν μόνιμα?" και μου δείχνει 2 corydoras trlineatus...  "Οχι ρε", λέω απο μεσα μου, "άντε να του εξηγήσω τώρα.." Ο γιος μου εντωμεταξύ απο την μέρα που εδωσα τα σκαλαρια μου και τα altum, μου κραταει μουτρα. και η κόρη μου και η γυναίκα μου. "Τι πηρες αυτα τα βλαμμένα λενε" και αναφερονται στα δισκάκια που όλος καμάρι μεγαλώνω.. "τα αγγελόψαρα ήταν βασιλιάδες. αυτά σαν πιατάκια του καφέ είναι" ε.. ψησε ψησε αντεξα και γω 2 μηνες σωρίς altum πήρα τα altum του Πανου για να κάνω γεννες. Μια φορα σκαλαράς , πάντα σκαλαράς...
Ο γιος μου περιμένει πως και πως να δει τα σκαλάρια, και δεν τα βλέπει..
"Που ειναι τα αγγελόψαρα μπαμπά?" , "Τα έδωσα στο Γιώργο, μωρό μου, για 10 μέρες να μας τα κρατήσει και θα τα πάρω μετα να τα βάλω σε δικό τους ενυδρείο" ΚΛΑΥΘΜΟΣ ΚΑΙ ΟΔΥΡΜΟΣ
"Εισαι ψέυτης, και εγω τα περιμενα τοσο καιρο" και τετοια πράγματα.. απαρηγόρητος ο γιος μου, απαρηγόρητος και γω.

Επανέρχομαι...
dripping method θελεις ε?? Εμ έλα που πήγα να κανω γάλα για το μωρο.. γυρνάω και τι να δω.. dripping method και όλο μου το πάτωμα έκανε προσαρμογη!!!! 10 λιτρα νερο τουλάχιστον , και γω μανιακά να ψάχνω την ρημάδα την σφουγγαρίστρα... με τα πολλά σφουγγάρισα, η ώρα έχει πάει 10:30.... αρχίζω επιθετική προσαρμογή με το κεφάλι μου επάνω απο το σωληνάκι . μην σας τα πολυλογώ αλλες 4 φορες σφουγγάρισα ... Έχει παει 11. Ο γιος μου αυριο έχει σχολέιο, αλλά με περιμένει να κάνουμε την κηδεία του ναυτικου στα άτυχα ψαράκια.. Μια συντομη προσευχή προς αναπαυση των ψυχών αυτών και μπλουμ στην τουαλέτα... Αντιο πριν καν τα δω..

δυο δυο βάζω τα ψάρια στο ενυδρείο.. τα πιο πολλά μπαινουν ανασκελα!!!!
Απο μεσα μου βριζω οποιον με γκαντεμιασε.. "Μάλλον ο Σωτήρης θα είναι" σκέφτομαι, "που δεν του έδωσα τους ροδόστομους"...

Και τώρα αισίως μετα απο μια παυση γιατι με πηρε το αφεντικό απ την δουλεια και με έχωσε - ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΕΟ ΣΑΣ- απο τις εντεκα και τεταρτο μέχρι τις μια να του στελνω email στην Ιταλία να βρίζεται με τους Ιταλους...

Επιστρέφω στο γραφέιο μου στις μια, τα μάτια μου μισοκλείνουν.. τρίτεκνος βλεπετε..

Λεω, δεν βγαζω την τύρφη να βάλω ενα λίτρο ακόμη substrat pro μιας και εχωσα μέσα περι τα 20 ψαρίδια?
βγαζω το φίλτρο, ΚΑΙ ΤΙ κάνω ο άτιμος. Ανοιγω για πρώτη (και τελευταία φορά) την φτερωτη... ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΠΑΩ ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΚΟ ΑΞΟΝΑΚΙ........

Άσπρος ο δικός σου.. Αμαν, πανε τα ψαρια "fenerbahce bye bye"
Tρελος απο αγωνία στελνω δεξια αριστερά μυνήματα..."ΑΝ εισαι ξύπνιος πάρε με καιγομαι" Ο ενας στον τρίτο ύπνο, ο άλλος με καμια γκόμενα αραχτός, ο άλλος δεν έχει μπαταρία στο κινητο... " Ο δικός σου στα αναμμένα καρβουνα.
Και εκει που αρχησα να φτίαχνω κειδιόχαρτα και επικείδιους λόγους για τα ψαράκια μου, και να ψάχνω δικαιολογίες για τα παιδιά μου και να ετοιμαζομαι ψυχολογικά για ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ της γυναίκας μου που επιτέλους θα εβγαινε δικαιωμένη οτι ειμαι χαμένο κορμί και οτι τοσο καιρο χανω τζαμπα τον χρόνο και τα λεφτά μου.....
GREEN!!! το τηλέφωνο... YELLOW? απαντάω.. αλλά δεν ήταν κανεις, κι έτσι PINK το κλείνω...

Ευτυχώς λοιπον (μετά απο αυτο το σύντομο ανέκδοτο ) ΗΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ, Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ, Ο ΚΛΑΔΕΜΑΤΟΜΑΖΩΧΤΡΑΣ, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΑΙΜΑ, Ο ΔΑΓΚΑΣ, Ο ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΑΣ, Ο ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΥΠΝΟΣ  ΚΩΘΤΑΚΗΣ


"Κωστα μου, σωτήρα μου, λατρεία μου, ευεργέτη μου, αετέ μου" του λέω, "Σωσε με" "Εσπασα το ασπρο κεραμικό αξονάκι" του λέω, και ετοιμάζομαι να του πω "εχεις κανενα φίλτρο δανεικό να έρθω 4 η ώρα το πρωι να στο πάρω, να πιουμε και ενα καφεδάκι?" αλλά πριν προλάβω να του το πώ.. τι μου λέει ..." καθαρισε μια μπατονετα για τα αυτιά βαλτην εκει που ξέρεις (στο φίλτρο βρε παιδιά, μα που πήγε το πονηρό μυαλό σας?), και χαλαρα άυριο πας και βρίσκεις... "Αντε καλυνύχτα, και φιλιά πολλά, κερατουκλη"
"Ωρε Κώστα μου, ξέρεις κάτι που δεν ξέρω ?" του απαντώ.. αλλά αυτος δεν απαντά, παρα μου σκαει ενα χαμόγελο, μου κλείνει το μάτι και το τηλέφωνο μαζί. (που τα είδα θα μου πείτε.. εμ ελα ντε που τα μπαλκόνια μας ειναι αντικριστά!!!

Το κανω που λέτε αυτο που μου είπε ο Θεος της μπάλας, και Ω το μέγα θαύμα!!!!! ΔΛΙΕΒ ΔΛΙΕΒ!!!!!
Ειναι πλεον δυο η ώρα και λέω να πάω να κοιμηθω. Να ονειρευτώ στεγνά όνειρα, και σφουγγαρισμένα γραφεία, να ευχηθώ να δω τα corydorακια μου στο ουρανό παρέα με ενα καινουργιο ασπρο κεραμικό αξονάκι...
Ζητάω πολλά? Πειτε μου....