Ψηλά το κεφάλι!

Άργησα να γράψω και πάλι...


Λίγο το καλοκαίρι που ήρθε αλλά ξέχασε να φέρει τον ηλιο μαζί του, λίγο η πολύ δουλειά που είχα αυτόν το καιρό, λιγο τα στημμένα που μας φάγανε τ' αυτιά, λίγο το μεσοπρόθεσμο και τα συναφή...

Ξέρω, αδικαιολόγητος.

Τι θα μπορούσα να γράψω σήμερα? Θα μπορούσα να γράψω ομολογουμένως για όλη αυτη την περιρέουσα ατμόσφαιρα, αυτο το άσχημο κλίμα που επικρατεί και αυτη την μαυρίλα και την καταχνιά που έχει πλακώσει την ψυχή του Έλληνα. Για αυτήν την απογοήτευση, και το άγχος, την μέριμνα της καθημερινότητας, και το ερώτημα: "Τη βγάζουμε?"


Εσείς τι πιστεύετε? Τη βγάζουμε?
Εγω λέω ναι!

Εγω λέω ναι, γιατί πρέπει να αντέξουμε. Γιατι θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Γιατί είναι μια στιγμή κάθαρσης για τον Έλληνα αυτη. Γιατί ειναι η ευκαιρία μας να αφήσουμε τις πατερίτσες του παρελθόντος και να στα θούμε στα πόδια μας. Θα μου πεις, δεν είμαστε όλοι έτσι. Οχι δεν είμαστε, η δεν φτάιμε όλοι στον ίδιο βαθμό, η ΔΕΝ τα φάγαμε μαζί, αλλά όλοι έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Και το έχουμε γιατί το ανεχτήκαμε, και γιατί δεν κάναμε κάτι στο παρελθόν γι αυτο..
Και πρώτος απ όλους εγω.

Αλλά δεν θα σταθώ στο παρελθόν, δεν θα σταθώ στ' αρνητικά δεν θα σταθώ στο πρόβλημα...
...
Θ' αρχίζω λεγοντας: "ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ"
Δεν ταιρίαζει εδώ η θλίψη κι η απόγνωση, το αγχος και η μιζέρια. 
Κάποτε ο Ανδρέας Κάλβος είπε, "Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία." Και εχει απόλυτο δίκιο, 150  χρόνια μετά. Γιατί θέλει αρετή και τόλμη να σπάσεις τα δεσμά σου και τα δεσμά του μυαλού σου, αυτά που σε κράτάνε μέσα στο λάκκο, θέλει αρετή και τόλμη ν' απαρνηθείς τον παλιό σου εαυτό, και το παλιό σου μυαλό. Θέλει αρετή και τόλμη να ζητησεις να βγείς απο το καλούπι σου, τη βολεψή σου, και να ζήσεις πραγματικά ελέυθερος..

Έτσι όπως προορίστηκες πραγματικά να ζεις.

Τω Πάρτει τον πεδιόν

ΩΩωωωωωχ, τα πλευράκια μου.....
Τι να σας λέω τώρα?
Ψόφιος είμαι, και σαφέστατα ακόμη δεν έχω συνέλεθει...

Κάθε χρόνο λοιπόν,κάνουμε ενα πάρτ-άκι για τα παιδιά για να γιορτάσουμε τα γεννέθλιά τους.. κάθε χρόνο ετοιμάζουμε απο τις προηγούμενες ημέρες, ψηνουμε, αγοράζουμε, ετοιμάζουμε, παμε ΤΖΑΜΠΟ, ή όπως κολλήσαμε και λέμε, τζαμπο-πα, τζαμπο-με, τζαμπο-τω, τζαμπο-ρα.
Γίνεται το partay, πατατάκια, γαριδάκια, όλα πατημένα στο πάτωμα, γινεται χαμός, γινεται πανζουρλισμός, παιδάκια παντού, γονεις παραδίπλα να πίνουν καφέ, παρ'ολο που εγώ εχω παρει 42 διαφορετικά ποτα και αλκοόλες...
Φωτογραφίες, θορυβος, τα παιδιά να βαράνε τα τζάμια, να τρέχουν σαν να έχουν πιει V-power 100 οκτανίων.
Και ξανα μανα φωνές χαμός.. και σιγά σιγά ενας ένας φέυγουν, και μας αφήνουν με ένα χαμόγελο, το οποίο σβήνει το δευτερόλεπτο που φέυγει και ο τελευτάιος απο την εξώπορτα. Και μένουμε, με χαλιά γεμάτα πατημένα γαριδάκια και πίτσα, καναπέδες με γέυση και χρώμα κοκα-κόλα, 20 μάυρες σακούλες σκουπίδια ανακύκλωσης, μια μαυρη σακούλα με μισοφαγωμένες πιτες, πίτσες και τα συναφή, και φυσικά 2 ψυγεία απομεινάρια, παρ'ολο που εμεις έχουμε μονο 1 ψυγείο...
.
..
...

Φετος  είπαμε να το κάνουμε σε παιδότοπο... 

Turn, Turn, Turn

Καλημέρα!!!

Εχω καιρό να σας γράψω, όχι δεν σας εχω γραψει!!!Περνώ λίγο δύσκολες στιγμές με απανωτές αρρώστιες, και πολύ δουλειά!

Και σήμερα θα είμαι συντομος. Αυτον τον καιρό εξερευνώ ξανά μερικά πράγματα γνωστά απο παλιά αλλά λησμονημένα! Είναι ο καιρός κάτω απο τον ήλιο (επιτέλους! Τελη Μαϊου πιάσαμε) για λίγο soul-searching Που λένε και οι Αγγλοι.. Ξέρετε, η πολύ καθημερινότητα που σε κάνει γρανάζι της μηχανής και χάνεσαι μέσα σ' αυτήν? Που ζεις σαν ρομποτάκι για να ζεις..
Λοιπόν, αυτό το πραγματάκι που ζουσα και πάλι αυτές τις μέρες, το λεγόμενο tripaki...
Αλλά όχι πια!!

Σας αφήνω με ένα τραγουδάκι, αλλά και ένα βιβλίο για διάβασμα μέχρι να ξαναμιλήσουμε...

Το τραγουδάκι είναι απο The Byrds το Turn! Turn! Turn!

Και το βιβλίο ειναι το βιβλίο του Εκκλησιαστή γνωστού και ώς Σολομώντα, γιου του Δαυίδ Βασιλιά του Ισραήλ. Που θα το βρήτε? Στο Ευαγγέλιο, την Αγια Γραφή, στην Παλιά διαθήκη.. Αντε να σας το κάνω πιο έυκολο, σας έχω link!!!  => Εκκλησιαστής στην νέα Ελληνική

Θα σας κάνω και την αρχή γιατί το ξέρω οτι θα γλυκαθήτε... αναρωτηθήκατε ποτέ απο που βγήκε η ρήση Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης? Λοιπον, Εκκλησιαστής κεφάλαιο 1 εδάφιο 2!!! "Ματαιότητα ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής· ματαιότητα ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότητα."


Θα τα πούμε σύντομα!!!

Κι εγω που είμαι?

Σημερα είναι μεγάλη μέρα. Βεεεεβαια....


Παντρέυεται ο φίλος μας ο William με την φίλη μας την Kate. Βέεβαια..
Ακούω χαχανίσματα και κάποιες φωνές αποδοκιμασίας.
Τι? Θέλετε να πείτε οτι δεν είναι σημαντικό? Θέλετε να πείτε οτι έχουμε να ασχοληθούμε με πιο σοβαρά πράγματα? Θέλετε να πείτε οτι ο Βασιλικός γάμος δεν είναι τόσο σημαντικός για την ζωη μας όσο το γεγονός οτι σε λίγο δεν θα έχουμε να φάμε, να δουλέψουμε, και δεν θα έχουμε χώρα? Η οτι θα βαρέσουμε χρεοκοπία ως κράτος είναι πιο σημαντικό?

Συγνώμμη, αλλά εδω θα διαφωνήσω. Θα πατήσω πόδι. Εχετε όλοι μα όλοι άδικο.

Εχω και επιχειρήματα.

ΑΝ, και λέω ΑΝ ήταν αυτα τα πράγματα πιο σημαντικά τότε γιατί δεν ακούμε τίποτε την τελευταία εβδομάδα στα ΜΜΕ παρα το πως χτενίσανε το δεξι εξτρεμ άλογο της τρίτης φάλαγγας της δευτερης συστοιχίας ιππέων της συνοδείας που θα φέρει τον μπατζανάκη του γιου της αδερφής, του θείου της ξαδερφης της βασιλισσας? Γιατι δεν ακούμε τίποτε άλλο παρα, τι έφαγε για πρωινό η Kate προχτες και αν θα της φέρει αέρια σήμερα? Γιατι ακούμε αναφορά επι αναφοράς του καιρού και μάλιστα έχουν βγει τα βρετανικά βομβαρδιστικά να βομβαρδίσουν τα άμοιρα τα συννεφάκια? Γιατί έστειλαν ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα κανάλια εκροσωπους στην Γηραιά Αλβιόνα ντυμένους γυφτομπαρόκ και μας πρήζουν τα συκώτια σε ζωντανή σύνδεση δείχνοντάς μας τα δερμάτινα λουριά που θα δέσουνε τις σέλες επάνω στα άλογα? Και άλλοι παίρνουν συνεντέυξεις απο τον κάθε τυχάρπαστο κινέζο τουρίστα, και ζητούν την γνωμη του αλλά και το πόσο ενθουσιασμένος είναι για τον βασιλικό γάμο?

ΑΝ δεν ήταν πιο σημαντικός ο γάμος του William και της Kate θα σχολούμασταν με κάτι άλλο πιο σημαντικό δεν νομίζετε?

ΤΙ?
ΠΩΣ??
Ε ΜΑ ΤΩΡΑ ΓΙΝΕΣΤΕ ΑΠΛΑ ΚΑΚΟΙ...
Τι εννοείτε οτι μας ρίχνουν σταχτη στα μάτια? τι εννοείτε μας κοιμιζουν? Αδυνατώ να πιστέψω οτι αυτά που μου λέτε, και μου σερβίρετε ως "υποτιθέμενη" αλήθεια..


Και φτάνουμε στο πιο σημαντικό.

ΟΚ, ο William παντρεύεται..
ΟΚ, η Kate παντρεύεται...
OK o Harry θα είναι κουμπάρος...
ΟΚ ο Charles παντρέυει τον γιό του..

ΜΑ κανένας δεν θυμήθηκε να με καλέσει? ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ (σ' αυτον τον γάμο)???  Ψωμι κι αλάτι φάγαμε βρε παιδιά μαζι, πως με ξεχάσατε τώρα? Ειμαι βαθύτατα στεναχωρημένος.. Τόσο που λέω να μην σας ξαναμιλήσω ποτε....

Οταν ο καιρός μου κάνει πλάκα

Τα 'χω φέτος με τον καιρό. Και γιατί να μην τα έχω άραγε? αφου φέτος σάλεψε παντελώς

Οσοι διαβάσατε τις προηγούμενες αναρτήσεις μου ξέρετε τι καταπληκτικά πέρασα φέτος (κι ακόμη δεν τελείωσε) με την υγεία μου.
Κι όμως τις ίδιες συνήθειες εχω τα τελευταία 15 χρόνια...

Δευτέρα: 
Καιρός: Σημερα θα έχω Ηλιο, θερμοκρασία στους 22 βαθμούς, λιακάδα και χαρά Θεού...
Εγω: Εγω θα φορέσω ζιβάγκο και μπουφάν γιατι δεν με ακουω ιδιαίτερα καλά...
Καιρός: Ετσι ε? Τωρα θα σου δείξω εγω.. 28 βαθμους και νηνεμία!
Εγω: Ιδρώτας, και αναστεναγμώτας..

Τρίτη:
Καιρός: Σημερα θα έχω πάλι καλή μέρα!
Εγώ: Σοβαρά? Λέω να σε πιστέψω σήμερα, ας βάλω κοντομάνικο, και ενα ψιλο μπουφανάκι σε περίπτωση...
Καιρός: Μουαχαχαχαχαχαχα, 8 βαθμους, αέρα 8 μποφόρ και συνεφιά..
Εγώ:.. Αάααααααααα- ψουυυυυυυυυυυυυ!

Τετάρτη:
Καιρός: Κρύωσες μικρέ μου? Αντε να σε βοηθήσω να αρρωστήσεις λίγο πιο πολύ...
Εγω:      ......

Πεμπτη: 
Καιρός: Ηλιοφάνεια σε όλη την Ελλάδα, εκτός απο εκει που περπατάς ΕΣΥ! Οπου πηγαίνεις συννεφα, και αέρας, βροχή, λίγο χαλάζι, και ενοίοτε και χίονι... ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ


Και να μαι εγώ, μόνιμα ντυμένος εκτός καιρού, και να με δουλεύουν γνωστοί και άγνωστοι για τις αταίριαστες ομολογουμένως επιλογές μου με τον καιρό, και το μόνιμο συνάχι μου.

Γιατι μου το κάνεις αυτό? Ασε με κι εμένα να δω μια ασπρη μέρα, και όχι απο χιόνι...

και μιας κι ειναι πρωι ακόμη, ας βγάλουμε κι ένα ποιηματάκι που να αντικατοπτρίζει την τρελή μου σχέση με τον καιρό..


Θ' ανοιξω γκρουπ στο Φειςμπουκ για να μαζέψω φίλους, 
και να μαζέψω υπογραφές ενάντια σε σένα, 
Ασε με καιρέ σου λέω, μη με ταλαιπωρείς
για να χαρώ κι εγω λιγάκι, στο κάτω κάτω ειμαι παιδάκι.. 
Για πες μου τι σου έκανα, και με ταλαιπωρείς
Ακομη δεν κατάλαβα τι θέλεις να μου πεις.. 


Νεε μου δεν κατάλαβες ακόμη τι σου δείχνω, 
να φύγεις θελω απο δω, να πας στον Ισημερινό,
Οσο ζεις μες την Ελλάδα, θα σαι οπως η αγελάδα..

Ναι οκ δεν ήταν και πολύ σό, αλλά τι περιμένετε? Βουλωσε η μύτη μου πρωινιάτικα!!!

 Υ.Γ.
και τέλος, Σήμερα, πρέπει να πώ Χρονια Πολλά Νίκο, στον παλαιότερο και εν πολλοίς καλύτερο μου φίλο. Χρόνια Πολλά BRO!

Τα παιδία παίζει...

- Ανέβα παιδί μου στον πίνακα,
- Μάλιστα κυρία
- Κλίνε μου τη φράση στην αττική συνταξη "τα παιδία πάιζει"
- Μάλιστα κυρία...
..
....
-Αντε παιδί μου βραδιάσαμε!!!
- Αρχίζω!

Τα παιδία παιζει,
τα παιδία χάνει τον χρόνο του,
τα παιδία πεφτει στο τrip-άκι
τα παιδία μπαινει στο facebook
τα παιδία χαραμίζεται ....

αυτό συνοψίζει μα σειρά απο πράξεις που δεν αποσκοπούν σε τίποτε....
τοσα χρόνια κάθε λίγους μήνες χάνω και μια εβδομάδα στο φατσοβιβλίο με αυτά τα χαζοπάιχνιδα, που δεν σου(μου) προσφέρουν τίποτε! Μετά απο αυτην την εβδομάδα, τα παρατάω εντελώς. τα σβήνω, τα διαγράφω, τα βγάζω απο την ζωή μου για 6 μήνες.. μετά απο 6 μήνες πάλι τα ίδια.. για μία εβδομάδα....


Βέβαια αυτό δεν συμβαίνει τυχαία.. Επειδή συμβαίνει εδω και χρόνια σαν ρολόι παει να πει οτι προσπαθεί να καλύψει κάποια ανάγκη.. Ευτυχώς όμως κάθε φορά που συμβαίνει εχω φροντίσει στο ενδιάμεσω να μεγαλώσω κατα καποιους αντίστοιχους μήνες... και κάθε φορά περνάει και πιο ανώδυνα απο πάνω μου.. .φέτος σας γράφω στο τέλος αυτής της εβδομάδας.. Ομως σε αντίθεση με 6 μηνες πριν σήμερα δεν βλέπω την ώρα να πάω σπίτι μου... όχι όμως για να μπω στο facebook. όχι για να ασχοληθω με το computer μου, σήμερα θα πάρω τα παιδιά μου για να πάμε να πάιξουν. Τα παιδία παίζει και σήμερα, αλλά αυτή τη φορά θα είναι τα σωστά παιδιά!!!! Και όχι ο μαντράχαλος!!!!

A..α..α... Τα πλευράααακια μου!

 14/03/2011
 .
..
...
Αρρώστιας συνέχεια λοιπόν..
Αυτος ο χρόνος μπηκε φορτσάτος και βάλθηκε να μου αποδείξει το πόσο ευθαρυστο είναι το σώμα και η υγεία μου.. Οχι οτι δεν το ήξερα δηλαδή, απλά συνήθως κυκλοφορούμε με την βλακώδη ψευδαίσθηση οτι είμαστε πιο δυνατοι απο οσο πραγματικά είμαστε.
Σας γράφω κυριολεκτικά χαπακωμένος, μιας και χωρίς χάπια το μονο που μπορώ επιτυχώς να κάνω είναι να βογκάω! Οπότε για τις επόμενες 1 ωρα και 45 λεπτά μέχρι να περάσει η επίδραση του φαρμάκου μπορώ να πω και πέντε λόγια!


Φτάνουμε σε μια κρίσημη καμπή ημερολογιακή. Αλλάζει ο καιρός ξανά, βελτιώνεται!

(Κάπου εδώ ανέβηκε ο πυρετός μου....)
.ΑΟΥΤΣ
..
... ΞΑΝΑ ΑΟΥΤΣ
....
......(ΞΑΝΑ-ΜΑΝΑ ΑΟΥΤΣ)
....
...
..
.
(Σήμερα...) 

Τι να σας πω??? Ποιος με έφτυσε στα μούτρα φέτος???
Πρέπει να έχω σπάσει ρεκόρ αρρώστιας φέτος. Πιο πολύ κι απο τότε που ήμουνα μικρός...

Για να τα βάλουμε λίγο σε τάξη.


Συνάχι
Πυρετός,
Λαρυγγίτιδα,
Φαρυγγίτιδα,
Αμυγδαλίτιδα,
Γρίπη Η1Ν1
Γρίπη Η1Ν2
Γρίπη Η1Ν3
Γρίπη Η2Ν1
Γρίπη Η2Ν2
Γρίπη Η2Ν3
Γρίπη Η3Ν1
Γρίπη Η3Ν2
Γρίπη Η3Ν3
...Πήγα σε 1 και 2 και 3 και 4 γιατρούς.. Πήγα και στο νοσοκομείο. Βέβαιιιια.. Με βρήκαν έγκυο!!!!
Καλό νοσοκομείο. Ηταν ο ίδιος γιατρός που για την λαρυγγίτιδα μου έδωσε φάρμακο εισπνεόμενο για το ασθμα!!! Τόσο ταλέντο ο γιατρός! Να πάρεις το πτυχίο του και να βάλεις πιτα-γύρο μέσα!!!
...
Και φυσικά τώρα πλέον και αλλεργική ρινίτιδα... Εμ τί? Που πας χωρις αλλεργία?

Το καλό μέσα σε όλα τα άσχημα ήταν οτι δεν αρρώστησε κανένας άλλος.. Ναι ναι!! ΜΟΝΟ ΕΓΩ!!!!

Καλοπέρασα σας λέω! Μου δώσανε και άδεια οι γιατροι .. βέεεεβαια... 5 μέρες.. Μετά που πηγα να πληρωθώ απο το ΙΚΑ ξέρετε ποσα μου δώσανε??? 25 ολόκληρα ευρώ!! Βέεεβαια... για 5 ημέρες!!!


Κατα τα άλλα.. Ιαπωνία, σεισμοί, τσουνάμι, ραδιενέργεια, Φουκουσίμα, Ελληνικό παρακράτος, κάτι ακούγονταν οτι θα δηλώναμε πτώχευση ανήμερα της εθνικής μας εορτής της 25ης Μαρτίου, και θα είχαμε ανατίμηση του Μπακαλιάρου-Σκορδαλιά!!!! Ευτυχώς κάτι τέτοιο ΔΕΝ έγινε και ο Μπακαλιάρος αλλά και ο Γαλέος παραμείνανε σε σταθερά - για την εποχή - επίπεδα, επιτρέποντας στους έλληνες να καταβροχθίσουν, περιδρομιάσουν, καταναλώσουν με φειδώ(!!!) 125 χιλιάδες τόνους Γαλέο και σκορδαλιά! Τοσο πολύ σκορδαλιά που παρατηρήθηκε μετανάστευση των βρυκολάκων απο την Ελλάδα προς τα βόρεια! Βεεεβαια, vampire-free επιτέλους!!!


Τι άλλο?? Γυρισα στην δουλειά, και ήταν "Σαν να μην πέρασε μια μέρα" Με την  διαφορά οτι μαζεύτηκαν και οι δουλειές της προηγούμενης εβδομάδας, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!!!

Υπομονή..., μαζί με τον Χριστό έχω κι εγώ την δικιά μου σαρακοστή...
Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος, ΑΜΗΝ

(απο το 1:40 και μετα!!!)

Ακραία καιρικά φαινόμενα!

Λοιπόν... Χτες ήταν μια αστεία - το λιγότερο - ημέρα.

Χτες νοιώσαμε- λίγο ομολογουμένως- χειμώνα σε αυτήν την μοναδική αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους... (Να σαι καλά Χαρυ Κλύνν έγραψες διαπαντός με αυτό σου το ρητό)
Χτες - αλλά και σήμερα - εχει τσουχτερό κρύο..
Βέβαια, εγω ζω στην Θεσσαλονίκη.
Εχω ξαναζήσει το κρυο. Και σιγά το κρύο δηλαδή... Τι να πουν και στην Ορεστιάδα, στην Φλώρινα, και σε άλλα τροπικά μέρη της Ελλάδας μας?

Αλλά το πιο αστείο ήταν χτες στα - φερόμενα ως - Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης..(Ποιο καλά θα ήταν να τα λέγανε Μεσα Μαζικής ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ)
Με φωνάζει η γυναίκα μου..
- Τρεχα τρεχα χάνεις!!!
-Τι έγινε? (Και ακουω απο την τηλεοραση...)
-Βρισκόμαστε εδώ στο κέντρο της πλατείας στην ...Κερατέας (αληθινά δεν θυμάμαι ποια γειτονιά βρήκανε πάλι..) Παρατηρούμε ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ, (και ακουστε ακουστε τι είπαν οι καραΑΣΧΕΤΟΙ) η θερμοκρασία είναι στους ΜΕΙΟΝ 1(ΕΝΑ !!!!) (Και συνεχίζει ο αστείος ρεπόρτερ) Οι κάτοικοι να ΜΗΝ ΒΓΟΥΝ ΕΞΩ !!!! Γιατί? Ειναι απο ζάχαρη οι κάτοικοι της περιοχής?

- Ε αν είναι δυνατόν!!!! Επεσε η θερμοκρασία στους μειον ενα και στο Λεκανοπέδιο κηρυξαν την χώρα σε κατασταση εκτάκτου αναγκης!!!!!
Παρακάτω μας δείχνουν τα διοδια που είχαν κλείσει... Ξερετε γιατί κλείσανε?? Γιατι τα ΠΑΝΕΞΥΠΝΑ ΟΝΤΑ, δεν τα ανοιξανε να περάσει ο κόσμος, αλλά κρατουσανε τις μπάρες κλειστες για να πληρώνει ο κόσμος!!!!! Μη χάσουνε τα 100 ευρώ? Ποιος ξέρει...

Παρακάτω παιρνανε συνεντευξη απο εναν ανθρωπο (προφανως και Βορειοελλαδίτη) ο οποιος είπε το εξης καταπληκτικό! Επεσε πέντε ποντους χίονι και αυτό αποκαλούμε ακραια καιρικά φαινόμενα??? Ελλας το μεγαλείο σου!!!

Και καπου εκει, αφου κρατουσα την κοιλιά μου απο τα γέλια και σκουπιζα τα μάτια μου απο τα δάκρυα, κατάλαβα, ότι στην Ελλάδα μας ζουμε καθημερινά Ακράια φαινόμενα και όχι μόνο καιρικά!
Το μεγαλύτερο είναι το σανό που μας ταιζουν καθημερινά τα ΜΜΕ, και δεν έχουμε ακόμη κλείσει τους δέκτες της τηλεόρασης! Τους αφήνουμε να νομίζουν οτι είμαστε ζά και οτι τρεφόμαστε απο τον σανό που μας ταίζουν..
Γι αυτό κι εγω βλέπω μόνο ταινιες!!!

The day the earth stood still....

Η μέρα που η γη σταμάτησε...Ναι. Θα θέλα!
Πιο καλά θα έπρεπε να βάλω "η μέρα που σταμάτησα να περιμένω...."

To Ξέρατε οτι κάθε μέρα που περνάει γεννιούνται περίπου 490.000 παιδιά στον κόσμο? Που να σταματήσει ο κόσμος για την δικιά μου γέννηση....5,6 παιδιά γεννιούνται το δευτερόλεπτο!!! Αυτό σημαίνει οτι στατιστικά άλλοι 4 με 5 άνθρωποι παγκοσμίως έχουν ακριβώς την ίδια ημερομηνία γέννησης με εμενα down to the second!!!! Μέχρι το δευτερόλεπτο!!! Ο ενας είναι Κινέζος στάνταρ, και ο άλλος Ινδός! οι άλλοι 3 παιζεται!!!
Αυτό κι αν είναι σοκ μοναδικότητας!!!
.
..
...
Τα γεννέθλιά μου ήταν πάντα μια μέρα που περίμενα. Σαν παιδί ήταν τα δώρα, αργότερα οι ευχές και τα χαμόγελα, ακόμη πιο μετά η αίσθηση οτι εκείνη ήταν η δικιά μου μέρα!

Πριν μερικά χρόνια αρχισε να με χτυπάει.....
Το λεγόμενο mid-life crisis. Η κρίση της μέσης ηλικίας!

Όμως αυτό που με τσάκισε εντελώς πριν κανα δυο χρόνια και σταμάτησα να περιμένω αυτήν την μέρα ήταν το γεγονός οτι οι φερόμενοι ως φίλοι μου δεν ήξεραν πότε είχα γεννέθλια, και ακόμη χειρότερα, αυτοι που ήξεραν δεν ασχολούνταν με το να με θυμηθούν ...

Έτσι σταμάτησα να τα περιμένω...

Βέβαια ξέρετε οτι αυτό είναι άσχημο τριπάκι. Οι άνθρωποι είμαστε ανασφαλείς ως όντα. Και αυτη η ανασφάλεια είναι που μας ωθεί στο να κοινονικοποιηθούμε και  να αποτελέσουμε μέρος ενος ευρύτερου συνολου.
Εμένα ειδικά μου πήρε αρκετό καιρό να συνειδητοποιήσω το παραπάνω γεγονός και να αποδεχθώ κατι ακόμη πιο σημαντικό! Οτι έχω ανθρώπους, οτι ημουν και είμαι μέρος ενος κοινωνικού συνόλου που δεν θα ξεχάσουν ποτέ τα γεννέθλιά μου. Που δεν θα χρειαστεί ποτέ να νοιώσω ανασφαλής, γιατί απλά με αποδέχτηκαν απο την αρχή όπως ακριβώς είμαι...
Οι γονείς μου, η γυναίκα μου , και τα παιδιά μου...
Ακούγομαι μελοδραματικός? Μήπως ρομαντικός? Μήπως κάτι άλλο? Οχι... απλά είμαι ρεαλιστής..
Θα θελα να ήμουν απο καμια γωνιά και να μιλούσα στον παρελθοντικό μου εαυτό αυτές τις μέρες..
θα του έλεγα.. Ωπα μεγάλε, άραξε... Που πας? Εχω βρέχει.. Χαλλάαααααρωσε και άραξε στα κυβικά σου.. Προς τι ο γέλωτας κι ο αναστεναγμώτας? Σου χω την λύση! Δεν χρειάζεται να σε αγχωνει πλέον αυτή η μέρα..
Ε Και? Εστω οτι μεγάλωσες ακόμη ένα χρόνο...
Ε Και? Εστω οτι άσπρισαν ακόμη μερικές τρίχες.,..
Ε Και? Εστω οτι μερικές τριχες μετανάστευσαν απο τα βορεια της κεφαλής σου προς νοτιότερους τόπους με χλοερες βοσκές..
Ε Και? Εστω οτι δεν κέρδισες κανένα Οσκαρ..
Ε Και? Εστω οτι δεν σου απονείμανε κανένα Νομπελ..
Ε Και? Εστω οτι δεν ξέρει και πολύς κόσμος το ονομά σου..
Ε Και? Τι έγινε????
Στην τελική, μια μεγάλη αναπνοή παίρνεις, κα μέχρι να την ξεφυσήσεις... πάει πέρασε!!! Και Ξέχασες να πας και κεράσματα στη δουλειά!!! YUPI!!!!!!!!!!!! (Αμαν με τα κεράσματα. Εχω εναν τυπο στη δουλειά που σας ορκίζομαι Δεν τρώει στο σπίτι του.. Αυτός πρέπει να ζει με τα κεράσματα! Κάθε μέρα ερχεται και ζητιανεύει κεράσματα απο όποιον φέρνει.. Και εχει εκτραχυνθεί τόσο πολύ, που αν δεν φάει τα μισα γκρινιάζει κι όλας... -ΟΟΟΟχι.. Δεν μιλάω για τον εαυτό μου!!!)

Ξέρετε? έχω 5 χρόνια ακόμη μέχρι να με ζώσουν τα φίδια των 40.. σκοπέυω να περάσω αυτά και τα υπόλοιπα γεννέθλιά μου με τους ανθρώπους που πραγματικά με αγαπάνε, που με αποδέχονται, και πρωτίστως μακριά απο αγχη και ανασφάλειες.Η ζωή είναι μικρή, και στατιστικά είμαι ήδη στην μέση της δικής μου!!!
 

Χρόνια Μας πολλά λοιπόν σε εσάς που γεννηθήκατε το ίδιο δευτερόλεπτο μ' εμένα την ίδια ημέρα την ίδια χρονιά,  Ao Kai Hao (Κινα), Chaaruchandra Patel (Ινδία), Charaça (Βραζιλία), Karama (Ζιμπαμπουε) και Akiak Kaskae (Εσκιμοος Γροιλανδιας) !!! Αλλά και σε όλους τους άλλους που γεννήθηκαν αυτήν την όμορφη ημέρα που πολλοί λένε οτι είναι η αρχή της άνοιξης αλλά συνήθως έχει παγωνιά!!!

 

Και τα μυαλά (ποια μυαλά?) στα κάγκελα!

 Χμμμ, πως να σας το αρχίσω χωρίς να αρχίσετε να με ζητωκραυγάζετε οι μισοί και να μην με ξαναδιαβάσετε οι υπόλοιποι??? 

Ειμαι ΠΑΟΚ... Για την ακρίβεια και για να χρησιμοποιήσω τον ακριβή ορισμό, είμαι τρελό Παόκι!!!

Θυμάμαι σαν χτες χωρισμενοι στα δυο στο δημοτικό, ανάμεσα στα συνθήματα τύπου "Αγόρια ιππότες, κορίτσια μάυρες κότες" να φωνάζουν μερικοί το Παλιά Αποχωρητήρια Ορίστε Κατουρήστε... τα άρχικά του ΠΑΟΚ που τότε πήρε το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, και οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να το χωνέψουν με τίποτε....

Τα χρόνια πέρασαν, η σχέση μου με το ποδόσφαιρο έγινε όπως η σχέση μου με την Μαγαδασκάρη, (δεν υπήρχε απλά)... Παρακολουθούσα απο πολύ μακριά και πολύ πολύ διακριτικά απ' εξω εξω, τα τεκτενόμενα..

Enter 2003. Γύρισα μετά απο χρόνια απο την Αγγλία, και επιασα δουλειά στην οποία πήγαινα με δικό μου πλέον αυτοκίνητο. Τα χιλιόμετρα αρκετά, και κάπου εκεί άρχισα για πρώτη ίσως φορά στη ζωή μου να ψάχνω στα ερτζιανά μια συχνότητα να μου κρατάει παρέα... Βλέπετε ηταν και το κασετόφωνο χαλασμένο...

Κάπου εκεί κόλλησα με μερικά πρωινάδικα στα FM που τυχαινε να είναι απο Αθλητικο ραδιόφωνο.. Σιγά σιγά άρχισα να εξικοιώνομαι με το άθλημα και πάλι, και να μαθαίνω απο την αρχή ξανά τα της Ελλάδος....

Μετά άλλαξα δουλειά, και εκεί έγινε ο μέγας χαμός...
Το ραδιόφωνο είναι πλέον μόνιμα ανοιχτό σε αθλητικά FM.. Τις πιο πολλές φορές δεν το ακούω, δεν το προσέχω καν! Αλλά υπάρχει εκεί για να εκνευρίζει τους γύρω μου...
"Κλείστο παι αυτό το ρημάδι! Πως μπορείς και δουλεύεις με αυτο τον ζουρνά?" Ειναι δύο απο τις μόνιμες καντάδες που μου σέρνουν οι γύρω μου...
Αλλά αυτό δεν είναι το πιο αστείο..
Στη δουλειά μαζευτήκαμε Παοκτσήδες, Αρειανοί, Ακετσήδες, Ολυμπιακοί, Απόλλων Καλαμαριάς...και ο άσχετος Παναθηναικός στο που και που..  Ο χαμός ο μέγας... Υγειής χαβαλές, και κουρδισμα καθημερινό... Παίζαμε μεταξύ μας? Την επόμενη μέρα ανυπομονούσαμε να πάμε στη δουλειά... ΤΟ απίστευτο μπατιρντί...


Μη με παρεξηγείτε... δεν είμαι πορωμένος, και ειδικά με αυτά που βλέπουν τα ματάκια μου να γίνονται στον άμοιρο τον Ελληνικό αθλητισμό (για να μη βάλω μονο το ποδοσφαιρο) δεν αξίζει να χαλάει την καρδιά του κανένας μας..
Πάντως...
Αν δεν υπήρξατε ποτέ σας οπαδός, κερδίσατε πολλές μέρες και νύχτες πνευματικής ησυχίας.. αλλά χάσατε όλον αυτόν το γλυκό χαβαλέ που, πως να το κάνουμε, ομορφαίνει κι αυτό τη ζωή, με τον δικό του ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο...

Ξενύχτια...

Μια βδομάδα μετά λοιπόν και σας γράφω, άσχημα ξενυχτισμένος απο το ετήσιο μου συμβόλαιο με το ξενύχτι στη δουλειά...

Μια πανέμορφη μέρα η χτεσινή που ξημέρωσε για μένα στις 07:30 και ακόμη δεν έχει δύσει 32 ώρες αργότερα... Την περνώ υπέροχα, σπάζοντας το κεφάλι μου να βρώ λύσεις στη δουλειά, και πίνοντας πολλούς καφέδες, που, στοίχημα οτι σε 3 μέρες θα μου έχουν τινάξει το στομάχι για ακόμη μια φορά στον αέρα... IT JUST DOESNT GET ANY BETTER THAN THIS!!!!
Και φυσικά μη περιμένετε οτι θα ακούσω τουλάχιστον ενα μπράβο ή κάτι τέτοιο.... οοοοοοχι... αυτά ενονούνται!!! 

Και μη νομίζεται οτι κανεις βάζει μέσα στην εξίσωση οτι έχω και οικογένεια.... οοοοοοχι! Τέτοιες μέρες η γυναίκα μου είναι χοίρα και τα παιδιά μου ορφανά!!!

Και μη νομίζετε οτι κάποιος έστω μου έφερε κατι να φάω.... οοοοοοοοχι!! ΔΙΑΙΤΑ!!!!


Και μη νομίζετε οτι η γυναίκα μου καταλαβαίνει την κατάσταση και συμπάσχει μαζί μου.... οοοοοοοχι! Οι υποχρεώσεις μου στο σπίτι παραμένουν στο ακέραιο...

Και μη νομίζετε...αλήθεια γιατί τα νομίζετε ολα αυτά???
Τέτοιες  μέρες να σας πω την αλήθεια θα ευχόμουν να ήμουν κάτι απο τα παρακάτω...

μετανάστης, ναύτης, φαντάρος, μαθητής, φοιτητής, πολιτικός, μοναχός, μπακούρι, οτιδήποτε εκτός απο αυτό που είμαι...

Κι όσο θυμάμαι οτι κάποτε τα ξενύχτια τα επιζητούσα......
ΚΡΕΒΒΑΤΑΚΙ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!

Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω!!

Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
κι αν με γυρέψετε είμαι ακόμα στην αλάνα
ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
μη με μαζεύεις απ' το δρόμο ακόμα μάνα...

Παραδόξως αυτό το τραγούδι με αντιπροσωπέυει σε μεγάλο βαθμό! Το

Λοιπον... σκέφτηκα πολύ τον τίτλο αυτής της δημοσίευσης..

Αλλά τελικά κατέληξα σ' αυτο. Γιατί?

Σκέφτηκα να σας πω διάφορα ρητά του τύπου οτι " όλοι οι άνδρες παραμένουν παιδιά? Απλά ακριβαίνουν τα παιχνίδια τους.. " Αλλά σκέφτομαι οτι ίσως να μην αντιπροσωπεύει όλους. Απ την άλλη, αντιπροσωπεύει εντελώς εμένα! Εγω ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω. Και να σας πω?

ΤΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ!!!!

Το πρόβλημα είναι οτι καθώς μεγάλωσα και συνεχίζω να είμαι παιδί, πως θα πείσω τα δικά μου παιδιά να ωριμάσουν!!!  

Με βλέπει ο γιος μου να παιζω και αναρωτιέται γιατι τον βάζω να διαβάσει αφου εγω παίζω! 

Η γυναίκα μου  αναρωτιέται : " Πότε θα μεγαλώσεις? Εχεις παιδιά τωρα. Εγω θα είμαι ο μονος ενηλικας εδω μέσα?" Ναι ω ναι, είσαι !!!!!

Μ' αρέσει που στην καρδιά μου είμαι ακόμη παιδί.. Και σ' αυτα μέσα είναι και το να βλέπω παιδικά εργα, να παίζω παιχνίδια, να εχω χαζοχόμπι (ετσι μου λέει!!!) αλλά φυσικά δεν είναι μόνο τα παιδικά πράγματα που δηλώνουν οτι κάποιος ξέχασε να μεγαλώσει.. είναι και η γενικότερη συυμπεριφορά του ανθρώπου αυτού, όπως το να κάνει χιουμορ με τα περισσοτερα πράγματα που βλέπει μπροστά του, να μην κρατάει κακία για πολύ, το φιλότιμο... το να είσαι μακριά απο σκοπιμότητες.. Τόσα μα τόσα πολλά!

Δεν θέλω να κάνω σοσιοκοινωνιολογική ανάλυση του στρουκτρουραλιστικου μας συστήματος και της κουλτούρας με όλες τις πολιτικοοικονομικές της παρεμβάσεις αλλά......(μα τι λέω πάλι!!!!)

Πείτε μου, με κάθε δόση ειλικρίνειας, δεν είναι καλύτερο να ειχαν ξεχάσει να μεγαλώσουν πιο πολλοί άνθρωποι?? Δεν θα είμασταν πολύ καλύτερα σαν κοινωνία??? 

Λοιπον ξέρετε κάτι ? Να με συγχωράτε αλλά πολύ έγραψα και λίγο κουράστηκα, πάω να πάρω τα παιχνίδια μου και να παίξω με τους φίλους μου.......................................

Σε παίζουνε στα ζάρια και σε χάνουν
κάθε μέρα εδώ πέρα
και σβήνουνε τα ίχνη της αυγής
τα μεσημέρια τα ξεφτέρια
και κλέβουνε απ' τις αυλές
παλιά χαμόγελα γλυκά
κι οι δρόμοι γίνανε χλωμοί
κι η μοναξιά τόσο πυκνή
που δεν μπορείς να περπατήσεις

Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
κι αν με γυρέψετε είμαι ακόμα στην αλάνα
ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
μη με μαζεύεις απ' το δρόμο ακόμα μάνα

Με σπρώχνουν οι καιροί σε μέρη ξένα
από σένα κι από μένα
μα εγώ έχω μάθει αλλιώς
σ' ένα χορό που σπάει τη πέτρα
έξω απ' τα μέτρα
στα μάτια σου πιστεύω μόνο
και στην τρέλα την παλιά
μα εδώ στην ώρα των φιλιών σ'το λέω καθαρά
δεν κάνω πίσω ούτε ένα βήμα

Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
κι αν με γυρέψετε είμαι ακόμα στην αλάνα
ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
μη με μαζεύεις απ' το δρόμο ακόμα μάνα

Μικρές Αλεπούδες...

" Να προσέχεις τις μικρές αλεπούδες γιατί αυτές καταστρέφουν τ' αμπέλια... "
Σοφή ρήση, την άκουσα απο την μητέρα μου πρώτη φορά, αργότερα το διάβασα και γώ στο Άσμα Ασμάτων...

Τι με έπιασε και σας μιλάω μετά απο μια εβδομάδα για μικρές αλεπούδες κι αμπέλια? Αυτη η περασμένη εβδομάδα φυσικά...
Αυτο που με προβλημάτισε την περασμένη εβδομάδα είναι τα μικρά πράγματα που υπήρχαν στην μέρα μου, που τσάκιζαν όλη μου την μέρα. Αυτές οι μικρές αλεπουδες που (λεω) οτι δεν με άφήσαν να απολάυσω την εβδομάδα μου.
Την περασμένη μου εβδομάδα νοιώθω οτι την πέρασα σαν ζομπι...Ποτε ξημέρωνε και πότε βράδυαζε δεν πήρα χαμπάρι... Δεν την κατάλαβα και σας λέω αλήθεια.. Τωρα που την αναλογίζομαι, νοιωθω σαν κάτι να έλλειπε.

Παρ' όλα αυτα, είχα καιρό να μαλώσω με 3 ανθρώπους, να στεναχωρήσω αλλους τόσους, να αρπάξω ενα κρυολόγημα, να δω δυο αγώνες στην τηλεόραση, να παίξω με τα παιδιά μου, να πάω 3 φορές στο γιατρό, μια για μένα και δυο για τα μικρά, να διαβάσω τον γιο μου, να πάω στη δουλειά 5 φορές, να αλλάξω νερό στο ενυδρείο μου, να πάω για καφέ, να πάω στην Εκθεση, Ν' αρχίσω δίαιτα, και πολλά άλλα.

ΚΙ ΟΜΩΣ,

κάτι έλλειπε αυτη την εβδομάδα για να την νοιώσω σαν εβδομάδα.. Μήπως τελικά είναι παραμύθι? Μήπως είναι ενα τριπάκι στο οποίο μπαίνουμε? Μήπως είναι προνόμιο δικό μου αυτό το αίσθημα?
Μήπως ήμουν υπερβολικά απορροφημένος στο τίποτα? Μήπως δεν έφαγα καλά? Μήπω μου έπεσε κάτι βαρύ? Μήπως πίεσα πολύ τον γιο μου να διαβάσεί? Μήπως δεν τον πιεσα αρκετά? Μηπως με πείραξε ο καφές? Μηπως δεν πήγα για αρκετούς καφέδες? Τι να 'ναι αναρωτίεμαι?

Α ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ... (Αλλα θα σας το πω στην επόμενη μου δημοσίευση!!! )

Όχι για μένα, για τη φουκαριάρα τη αδερφή μου...

Ο γιος μου έχει ήδη 4 μήνες στο σχολείο, στην πρώτη δημοτικού, κατα πολλούς τη δυσκολότερη τάξη μιας και τα παιδιά απο τα παιχνίδια, αρχίζουν το ιάβασμα, μια έννοια εξαιρετικά δυσκολη για εκεινη την ηλικία. Ο γιος μου είναι έξυπνος, αλλά δυστυχώς ειναι τεμπελάκος. Αν δεν ασχοληθώ επισταμμένα κάθε μέρα με το να διαβάσει αλλά και να συμμαζέψει τα ββλία του, είναι ικανός (οπως και έχει κάνει άλλωστε) να πάει την άλλη μέρα στο σχολείο παντελώς αδιάβαστος, χωρις βιβλία και τετράδια, με άδεια τσάντα!!!

Μια φορά του είπα οτι αν δεν διαβάσει, την άλλη μέρα δεν θα τον στείλω σχολείο, αλλά να δουλέψει στην οικοδομή... Δεν πείστηκε! Προτίμησε την οικοδομή!!! Οτι και να του πω δεν κατάφερα να ισοσκελίσω την επιθυμία του να μην διαβάσει !

Με τον καιρό και με αμέτρητες ώρες προσπάθειας τα καταφέραμε, και εγώ όντας περήφανος μπαμπάς για την πρόοδο του γιου μου, του πήρα υπολογιστη για τα Χριστούγεννα...
ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ !!!

Περιττό να σας πω οτι για 15 ημέρες σχεδόν δεν ξεκόλησε απο τον υπολογιστή!
Ετσι αναγκαστικά το κλέιδωσα, και του είπα οτι θα ανοίγει μόνο Σαββατοκύριακα, και αφού έχει διαβάσει τα μαθήματά του την Παρασκευή το απόγευμα, ετσι ωστε να μπορεί να τον ευχαριστηθεί. Ενοιοτε θα του τον άνοιγα και μεσοβδόμαδα, σε καμια αργία, απεργία, γιορτή κτλ....

Τις τελευταίες μέρες είχαμε πάλι παλινδρόμηση (και εν μέρει δικαιολογημένα με τόσα που περάσαμε) στην φάση του "βαριέμαι και δεν διαβάζω, παω αδιαβαστος κτλ..
Όμως και πάλι μπήκαμε σε πρόγραμμα.. και σήμερα, αφου ο γιος μου έχει κανει μια ψεφτοπροσπάθεια για να διαβάσει, μου το ξεφουρνίζει:
- Μπαμπά, θέλω να παίξω computer
- Οχι αγάπη μου ειπαμε δεν ανοιγουμε computer μεσα στην εβδομάδα..
- Καλα, να παίξει τότε η αδερφή μου???
Αντε καλα λεω απο μέσα μου, ας τσιμπήσω να δω που το παει...
-Οκ, μωρό μου να παίξει.. εσυ όμως οχι. Εντάξει?
-Εντάξει μπαμπα, αλλά εγω θα την βοηθάω στα δύσκολα, εντάξει?
-Εντάξει,  λεω και κρατιέμαι απο τα γέλια.
-Αλλα όμως αφου φάει το φαι της.

(Η κόρη μου είναι απο τα άτομα που μπορεί να τρώνε και μία ωρα μια μπουκιά φαι...)
Μετα απο λίγο ακου τον γιο μου..
-Αντώνια! Ελα να φας!
(Ησυχία....)
Σε λίγο ακουω..
-Μπαμπάααααααααααααααααααααααααα ......
-Τι έγινε?
Ο Μάριος με χτύπησε στο κεφάλι!
-Οχι μπαμπά δεν την χτύπησα, την εκανα μια έτσι, γιατί δεν τρώει το φαί της
(Βρε μπράβο ενδιαφέρον για να φαει η αδερφή του !!! )
(Ησυχία....σε λίγο...)
 -Μπαμπά, επειδή η Αντώνια αργει, δεν μου ανοίγεις τον υπλογιστή να τον έχουμε έτοιμο για να παιξει??
Ε ρε μπαγάσα λέω τι άλλο θα ακουσω...
Να μην σας τα πολυλογώ, η ώρα περνάει και η στιχομυθίες του γιου μου συνεχίζουν...Και φυσικά η στρατιωτική του πειθαρχία στην οποία επιβάλει στην αδερφή του να φάει το φαι της για να παίξει αυτή κι αυτος να την βοηθάει!
Στο τέλος τον ρωτάω
-Βρε αγόρι μου, γιατί δεν λές οτι θέλεις να πάιξεις εσυ, για να σου ανοιξω το computer?
- Μπαμπά, θέλω να το ανοιξεις δεν το αρνούμαι, αλλά ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΗΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ!!!!
....Νο comment! Με γείωσε και του τον άνοιξα (για μισή ώρα)!!!! 

 

I don't like Mondays

Χμμμμμ, οκ το ξέρω όλοι τις αντιπαθείτε....
Μερα του Θεού κι η Δευτέρα, αλλά πρέπει να πω, λίγο μουντζωμένη, δεν συμφωνείτε?
Άραγε γιατι??? (σαρδόνιο χαμόγελο!!!)

Να 'ναι οτι έρχονται μετα απο Σαββατοκύριακα?
Να 'ναι οτι  σχεδόν πάντα είναι συννεφιασμένες? (αβασιμο αλλά έτσι μοιαζει, δεν ειναι? )
Να 'ναι οτι γυρνάτε σπιτι και είτε πρέπει να μαγειρέψετε γιατι δεν υπάρχει τίποτε στο ψυγείο είτε ο/η σύντροφός σας δεν έχει μαγειρέψει τίποτε?
Να 'ναι οτι το παιδί σας ανακάλυψε μια καιρνουργια ασθένια να κολλήσει την οποία επιμελώς θα εκδηλώσει Παρασκευή απόγευμα?
Να 'ναι οτι ολο το Σαββατοκυριακο και ενώ θέλατε να λιώσετε στο κερββάτι δεν μπορεσατε γιατι είχατε πολλές υποχρεώσεις?
Να 'ναι οτι αρχίζει καινούργια εργασιακή εβδομάδα και κάθε αρχή και δύσκολη?
Να 'ναι οτι το αφεντικό σας έρχεται με ιδιαίτερη όρεξη στη δουλειά για να σας ξεζουμίσει γιατί του λείψατε το ΣΚ ?
Να 'ναι οτι σας θυμίζουν οτι κάποτε το χειρότερο που συνέβαινε τις Δευτέρες ήταν να πάτε σχολείο, ενώ τώρα θα ήταν το καλύτερο? 
Να 'ναι οτι κάποτε Δευτέρες βγαίνατε με την παρέα σας αλλά τώρα τρέχετε σε γιατρούς το μωρό?

Τι να 'ναι απ' όλα αυτά αναρωτιέμαι?
Αν συμμετέχετε σε τουλάχιστον τρία, είστε σε καλό δρόμο. Μα φυσικά για να συμμετέχετε σε όλα!!

Σας αφήνω, γιατί όλα πέφτουνε ακόμη επάνω μου σαν ουρανοξύστης που καταρρέει....
Tell me why I don't like Mondays...

The sound of silence

Ομολογώ πως το δικό μου sound of silence δεν θα γίνει ποτέ τόσο διάσημο όσο των Simon & Garfunkel. Αλλά δεν με νοιάζει... άλλο είναι αυτό που με καίει..
.
..
...
Πώς θα καταφέρω να μην μιλήσω για 15 μέρες! Αυτό ειναι πρόβλημα. !!!.
.
..
Απο την αρχή λοιπόν...
Οταν πριν 3 εβδομάδες άρπαξα γερά ένα κρύωμα, και χάλασε για λίγο η φωνή μου, δεν φανταζόμουν ποτέ οτι τοσες μέρες μετά ακόμη θα ταλαιπωριόμουν χωρίς σημάδι βελτίωσης. Οταν λοιπον ο γιατρός μου είπε να κάνω δυο εβδομάδες αφωνία... περιττό να σας πω με ποσα χιλιόμετρα έτρεξε η σκέψη μου, αναλογιζόμενος τις επιπτώσεις στην καθημερινή μου ζωή.
ΟΚ,
1) τέρμα η υποχρέωση να απαντάω στα τηλέφωνα..
2) Μπορω να κρατάω και μουτρα επίσημα πλέον μιας και δεν έχω φωνη,
3) Μπορώ να τρώω και παραπάνω? Μαλλον άσχετο ....
4) Πως θα επικοινωνώ αυτα πoυ θέλω?
Α , μα φυσικά, blog, facebook, forum, msn, ουυυυυ, ορεξη να χεις,...

Και με τα παιδιά?  Θα παιζουμε pictionary κάθε φορα? Μαλλον..
.
..
...
....
Ομως υπαρχουν σοβαρά θεματα εδω:

Κατ αρχην είμαι φωνακλάς. Και για έναν φωνακλά η αφωνία ειναι τιμωρία!
Δευτερον, οι αφωνίες είναι για ανθρώπους χωρίς υποχρεώσεις, κι εγω έχω πολλέεεες!
Τριτον.. ΤΙ? θέλετε και τρίτο?
Τεσσερις μέρες κάνω αφωνία ήδη και κοντεύει να μου στρίψει! Δεν με καταλαβαίνει κανένας.

Φταιω εγω που δεν είμαι εξασκημένος στη νοηματική ή στο Pictionary?

Πάλι αρρώστησε???

Σηκώστε τα χέρια σας όσοι και όσες έχετε πει αυτην την φράση στον σύντροφό σας!
"Πάλι αρρώστησε?"
1.2..3...4.. 100000001,100000002,100000003, εε καλά παμε!!!

Τον γιο μου τον αρρώστησα εγώ σε ηλικία 5,5 μηνών. Ηταν μεσα Σεπτεμβρίου και καθώς τον άλλαζα, τον έβαλα σε ρεύμα αέρα, και αυτό ήταν! 6 υπέροχα χρόνια παρέα με εισπνεόμενα, γιατρούς, νοσοκομεία, και 2 νοσηλείες!
Την κόρη μου δεν θυμάμαι ποιος την αρρώστησε.. θυμάμαι όμως κανα 2 χρόνια πριν, οτι γυρνάω απο τη δουλειά και χαμογελάω γιατί έχω μια εβδομάδα άδεια. Ηταν θυμάμαι 5:15 το απόγευμα Παρασκευης, και ήδη σκεφτόμουν και έκανα πρόγραμμα για το ποσους καφέδες θα πιω εκεινη την εβδομάδα. Θυμάμαι οτι στις 5:30 πηρα το 166 και με τρελή φωνή είπα: "Ελάτε αμέσως την χάνω την κόρη μου πεθαίνει, δεν μπορεί να πάρει αναπνοη" Θυμάμαι επίσης οτι πέρασα τις επόμενες 8 ημέρες στο κρεββάτι της στο νοσοκομείο που νοσηλέυτικε. η ιστορία επειτα είναι γνωστή...4 χρόνια εισπνεόμενα...
Το μπεμπέ ξέρω ποιοι το κόλλησαν.. οι δυό τους παρέα γιατί δεν μπορούσαν να σταματήσουν να το φιλάνε μόλις το είδαν να εμφανίζεται στην ζωή τους..
Για την ώρα την παλεύουμε..Ουτε εισπνεόμενα, ούτε νοσοκομεια Και μόνο μια νοσηλεία σε  νοσοκομείο!!!!

Μου αρέσει που τηλεφωνώ στην παιδίατρο μας, και αφου της αραδιάσω τα συμπτώματα, της δίνω απο πίσω και την αγωγή.. και αυτή μου απαντά: "Ε, αφου τα ξέρετε καλύτερα κι απο μένα, τι με παίρνετε τηλέφωνο? Και το εννοεί! δεν το λέει πικρόχολα. Το εννοεί!
Γιατί ένας γονιός μετά απο λίγο γίνεται και εμπειρικός γιατρός! ΟΚ, ποτέ δεν θα αντικαταστήσει τον γιατρό, αλλά όσο να ναι, κάτι ξέρουμε κι εμεις για το παιδί μας, έτσι δεν είναι?

Τα πρώτα μου δυο παιδιά έχουν μολις 2 χρονια διαφορά... ετσι κάπως το ειχα συνηθίσει, και καθώς περνουσαν τα χρόνια, τα βαριά περιστατικά αραίωναν.. Ηρθε όμως και το μικρό 4 χρόνια μετά να μου θυμίσει όλες αυτές τις "καλές" εποχές που είχα αφήσει πίσω μου! Και πάνω που είχα "σκουριάσει " ξαναθυμήθηκα τα παλιά... Ετσι είπα στην γυναίκα μου: "Πάρε μια βαθειά ανάσα και τα ξαναλέμε σε 5 χρόνια!"

Τα κάναμε θάλασσα!!!

Χμμμμμ,.........

Φωτιά χτες.... μαντέψτε τι έγινε σήμερα!!!!
Όοοοοοχι! το σπιτι καλά είναι! Για το γραφείο όμως δεν παιρνω όρκο!
Και πάλι τα ενυδρεία στο προσκύνιο...
Ξέρετε τι λένε για τα ενυδρεία? Μη σου σπάσει! Και μην το πιάσει κανενας (η καμιά ) γκαντέμης στο στόμα του...
Tο θέμα μας... η μεταφορά του γραφείου μου απο το ισόγειο, στο -2 (υπόγειο) σε μιά μέρα μέσα... Και το νου σας, το γραφείο μου εκτός απο 18 τόννους χαρτιά, χαρτουδια, Post-it, και άλλα συναφή, είχε εκτός των άλλων, και 3 server, 2 υπολογιστές, 3 οθόνες, 2 εκτυπωτές δικά μου, και ενα εκαοτομμύριο ακόμη διαστημικά σκουπίδια, ήτοι, οτι δεν γουστάρει ο καθένας, το πετούσε στο γραφείο μου! Ε, μέσα σ' αυτα, υπήρχαν και 3 ενυδρεία γεμάτα παρακαλώ.. όλα αυτά σε 9 τετραγωνικά!
Εγώ ζουσα καλές στιγμές στο παλιό μου γραφείο, και να σας πω την αλήθεια δεν είχα καμία διάθεση να μετακομίσω μαζί με τις "πλέμπες" στο υπόγειο!!! 

Ελα όμως που δεν ήταν στο χέρι μου, ενα στέλχος είμαι κι εγώ, και στην τελική όταν μιλάει το μεγάλο αφεντικό...όλοι υπακουνε!

Έφτασε λοιπόν η ώρα αφου είχανε φύγει όλοι, και απέμεινα μονάχος, εις το γραφείον, να κατεβάσω και τα ενυδρεία! .. τα οποία όμως τις προηγούμενες ημέρες μερικοι μερικοι, μου τα γλωσσοφάγανε!
..
...
Ξέρετε που το παω τωρα ε?
...
..

ο Κωθτακηθ δεν μπορούθε..εε... δεν μπορούσε να έρθει γιατι πονούσε η μέση του, έτσι φώναξα τον Rubin και τον Χαραμάδα...

τωρα... ποιοι ειναι αυτοι οι δύο? θα μάθετε σύντομα σας το υπόσχομαι!

Λοιπον... Ο Χαραμάδας, ένα τέρας (οχι μορφώσεως, αλλα σκέτο τέρας) δεν ακουμπησε τιποτε, αλλά σαν κλασσικός έλληνας έδινε διαταγές .. η κατ' αυτόν υποδείξεις, που όμως δεν επιδεχόταν αντιρρήσεως μιας και ήταν αποφθέγματα της πολυτάραχης καρεκλοκρατουμενης και πολυθρονοξαπλωτής ζωής του!

Ο Rubin -o προσεχώς λέγε με και καρατέκα-, είχε την όρεξη και έκατσε και με βοηθησε μεχρι τέλους . Λέω να τον αφήσω ύσηχο για τώρα, αλλά φυσικά όταν έχεις μια γυναίκα (την δική μου) να σε παίρνει κάθε 2 με 3 λεπτά τηλέφωνο για τις τελευταίες 3,5 ώρες, πείτε μου, ποσο καλα μπορείς να μεταφέρεις αυτο το ρημαδιασμένο ενυδρείο????????

Να μην σας τα πολυλογώ 8:30 τελειώσαμε, και φύγαμε....
zz
zzz
zzzz
zzzzzz
(υπνε που παιρνεις τα  παιδια)

8:30 το πρωι και ετοιμάζομαι να πάω για πρώτη μέρα να καθήσω στο καινουργιο μου γραφείο:
ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΝ !!!!
-Ναι??
-Έλα δικιέ μου?
-Ποιός?
-Ο Γιώργος είμαι απο την εταιρία..
-Ελα ρε Γιώργο...
-Ερχεσαι?
-Ναιιιι(εμφανως εκνευρισμένος απο το επιπεδο της συζήτησης πρωινιάτικα)
-Α, ωραία! Μπορεις να μας φέρεις μερικα πραγματάκια γιατι εμεις δεν ξεραμε και δεν πήραμε μαζί μας?
-Λεγε! (και ετοιμάζομαι να σημειώσω)
-Ελα, φερε δυο ζευγάρια βατραχοπέδιλα, 6 κουβαδάκια κομπλέ με τις τζουγκράνες τους, δυο μαγιώ ριγέ, και αντιλιακό!
-...
-Ελα ακους?
(Την εχω ψιλιαστεί, αλλά λέω μέσα μου οτι θα κάνουν πλάκα)
-Ελα ρε ακους?
-Ακουω ρε Γιώργο! Λέγε τι έγινε!
-Τι να γίνει ρε! Πλυμμυρίσαμε απο τα ενυδρεία σου! Σπασανε και χάλασαν τα κουτιά σου (απο την μετακόμιση) και η μισή αποθήκη.
(ωωωπα ρε μεγάλε βαριά βαρια 150 λιτρα νερο να χύθηκαν, οχι ο Βορειος Παγωμένος Ωκεανος)
-Έρχομαι!!!

Φυσικά περιττό να σας πω την ευτυχία μου (Γκρρρ) με το θεαμα που αντίκρυσα ε?

8 ώρες μετά , αρκετό σφουγγάρισμα, πολλά κατεστραμμένα εγγραφα, και ένα καινουργιο ενυδρείο...
σώθηκαν όλα δυστυχώς η ευτυχώς για τους βουντου-ιστές του γραφειου... και άλλη μια όμορφη μέρα μουντή και καθ'ολα συνηθισμένη έφτανε στη δύση της....

Φωτιά στα μπατζάκια μας

 (και  στην κουζίνα μας!)

Και της το έλεγα.. η μάλλον, της το έδειχνα! αφου απο τις 9μιση ήμουν στην αγκαλιά του Μορφέα!
Αυτή το χαβά της! "Ξύπνα!!! να κοιτάς το φαγητό, εγώ παω για ύπνο, ετοιμασε τα παιδιά, να παρουν τα φαρμακά τους, τα γαλατά τους, ετοίμασε την τσάντα του γιου σου, την τσάντα της κόρης σου, το γάλα του μπεμπέ, βάλτους για ύπνο, σβήσε τα φώτα, κατέβασε τα 9 παντζούρια, κλείδωσε την πόρτα, έλεγξε τις βρυσες μη στάζουν,τις ηλεκτρικές συσκευές μην είναι ασκοπα ανοιχτές, τα φώτα να είναι ανοιχτά ενα εδω κι ένα εκει, για να βλέπουν τα παιδια το βράδυ, άπλωσε τα ρούχα (ω ναι, ω ναι!), σε τρία τέταρτα να βάλεις ρύζι στο φάγητό, και μετά απο ένα τεταρτο να το σβήσεις, ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΗΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ!!!....

Ω ναι, τα είπε όλα μονορούφι!!!!! αλλά φυσικά καταλαβαίνετε, πως ένας κουρασμένος μπαμπάς στις 11 η ώρα το βράδυ μπορεί να ακούσει μονο μεχρι εκει που η γραμματοσειρά δεν είναι υπερβολικά μικρή!!! Μετά απο εκεί τα γράμματα είναι πολύ μικρά για να μπορώ να τα ακούσω!
.
..
...
φαρμακα, οκ
τσάντα οκ,
γαλατα οκ,
..
φώτα οκ,
κλειδιά οκ,
βρυσες, ζζζζζζ
φαγητό, οκ, βάζω ρύζι...
..
...
.....
......
Αντε ας δω λίγο Ράδιο Αρβύλα να περάσει η ώραζζζζζ,ζζ,.....
ζζζ..
.ζζζζζ.
..ζζζζζζ.
.ζζζζζζ

.
(Τα παρακάτω που θα σας περιγράψω έλαβαν χώρα απο τις 02:30 εως τις 06:30  το πρωί)

ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ. ΠΗΡΑΜΕ ΦΩΤΙΑ!!!!


ε? Ποιος? Τι ? Ανοιγω τα μάτια μου, και τι να δώ. Εμ, ελα μου ντέ! τι να δώ που ο καπνος τα είχε κρύψει όλα!

Σηκώνομαι, αγχωνομαι, η σκέψη μου πάει στα παιδιά.. ζουν ? βλέπω αναπνέουν όλα! Τρέχω.. σβήνω την κουζίνα (ή η γυναίκα μου δεν θυμάμαι) παίρνω το μωρό, το πάω στο υπνοδωμάτιό μου που δεν βρωμάει σχεδόν καθόλου, πάιρνω τον γιο μου τον πάω κι αυτον στο υπνοδωμάτιο μου, η γυναίκα μου του κάνει AEROLIN προληπτικά, παίρνω και την κόρη μου, την βάζω κι αυτην στο υπνοδωμάτιο , της κάνει κι αυτης η γυναίκα μου AEROLIN προληπτικά, κλείνω τις πόρτες, παίρνω την κατσαρόλα-κάρβουνιά και την βγάζω στο μπαλκόνι, (η θερμοκρασία -3 με -5 εκεινη την ώρα) ανοίγω όλα τα φώτα, και αρχιζω να ανοιγω ΟΛΕΣ ΜΑ ΟΛΕΣ τις πόρτες και τα παράθυρα, ανοίγω και την εξώπορτα.

Αρχίζει να κάνει ρεύμα, και να καθαρίζει ο χώρος απο την μποχα, και την δυσωδία αλλά και τον καπνό...
Η γυναίκα μου πάει στο δωμάτιο να δει τα παιδια. Εγώ, βάζω όλα μου τα ρουχα, παπλώματα, σκούφους, γάντια, κασκόλ, και κάθομαι μπαστακας να φυλάω το διαμπερές μου σπίτι..η θερμοκρασία πέφτει γρήγορα και σε λίγο μεσα εξω έχω ενιαία θερμοκρασία! Να μην σας τα πολυλογώ , κατα τις 6μιση το πρωί πάω να ξαπλώσω το ταλαιπωρημένο κορμάκι μου, αλλά αυτό ειναι μια άλλη ιστορία.. TETRIS για να χωρέσουμε 5 άτομα στο κρεββάτι μας!

(Ευτυχώς τα παιδιά δεν πάθανε τίποτε!)

Εμ! Καλά να πάθω! Αλλη φορά απαγορέυονται τα μεταμεσονύχτια μαγειρέμματα!

Το έπος της μεταφοράς ψαριών...

(Για τους αμύητους...τώρα θα μιλήσουμε για ενυδρεία. Ένα αγαπημένο μου χόμπι, που μου προσφέρει  πολλές στιγμές χαλάρωσης και ομορφιάς, στο σπίτι μου.)
Ηταν μεγάλη μέρα... αλλά φυσικά όλα ξεκίνησαν από χτες....
Χτες που πηρα τα εικοσιτόσα ψάρια του Πανου, που ήθελα να μου τα κρατήσει μερικές μέρες ακόμη αλλά δεν μπορουσε, γιατι δεν μπορουσε ο πετσοπας του κτλ κτλ.. εν τέλει σήμερα μου τα έστειλε με ΚΤΕΛι...

Τα παρέλαβε ο Γιωργος αλλά μου είπε: "Δικέ μου δεν τα βλεπω καλά..."
Τηλέφωνο εγω στο Πάνο κατευθείαν. "Πανο τα 2 corydoras είναι πλαγιαστά και μερικά ακομη δεν τα βλεπω καλα.. "
"Τεσπα" , λέω, "ταλαιπωρήθηκαν με το ΚΤΕΛι θα τους κάνω dripping method να γουσταρουν πιο πολύ, σβηστα φωτα κτλ κτλ... η αεραντλια στο φουλ μπας και τα σωσουμε αυτα που λιγοψυχανε.."

Σε 5 λεπτα ερχεται ο γιος μου. "μπαμπά, αυτά πεθαναν μόνιμα?" και μου δείχνει 2 corydoras trlineatus...  "Οχι ρε", λέω απο μεσα μου, "άντε να του εξηγήσω τώρα.." Ο γιος μου εντωμεταξύ απο την μέρα που εδωσα τα σκαλαρια μου και τα altum, μου κραταει μουτρα. και η κόρη μου και η γυναίκα μου. "Τι πηρες αυτα τα βλαμμένα λενε" και αναφερονται στα δισκάκια που όλος καμάρι μεγαλώνω.. "τα αγγελόψαρα ήταν βασιλιάδες. αυτά σαν πιατάκια του καφέ είναι" ε.. ψησε ψησε αντεξα και γω 2 μηνες σωρίς altum πήρα τα altum του Πανου για να κάνω γεννες. Μια φορα σκαλαράς , πάντα σκαλαράς...
Ο γιος μου περιμένει πως και πως να δει τα σκαλάρια, και δεν τα βλέπει..
"Που ειναι τα αγγελόψαρα μπαμπά?" , "Τα έδωσα στο Γιώργο, μωρό μου, για 10 μέρες να μας τα κρατήσει και θα τα πάρω μετα να τα βάλω σε δικό τους ενυδρείο" ΚΛΑΥΘΜΟΣ ΚΑΙ ΟΔΥΡΜΟΣ
"Εισαι ψέυτης, και εγω τα περιμενα τοσο καιρο" και τετοια πράγματα.. απαρηγόρητος ο γιος μου, απαρηγόρητος και γω.

Επανέρχομαι...
dripping method θελεις ε?? Εμ έλα που πήγα να κανω γάλα για το μωρο.. γυρνάω και τι να δω.. dripping method και όλο μου το πάτωμα έκανε προσαρμογη!!!! 10 λιτρα νερο τουλάχιστον , και γω μανιακά να ψάχνω την ρημάδα την σφουγγαρίστρα... με τα πολλά σφουγγάρισα, η ώρα έχει πάει 10:30.... αρχίζω επιθετική προσαρμογή με το κεφάλι μου επάνω απο το σωληνάκι . μην σας τα πολυλογώ αλλες 4 φορες σφουγγάρισα ... Έχει παει 11. Ο γιος μου αυριο έχει σχολέιο, αλλά με περιμένει να κάνουμε την κηδεία του ναυτικου στα άτυχα ψαράκια.. Μια συντομη προσευχή προς αναπαυση των ψυχών αυτών και μπλουμ στην τουαλέτα... Αντιο πριν καν τα δω..

δυο δυο βάζω τα ψάρια στο ενυδρείο.. τα πιο πολλά μπαινουν ανασκελα!!!!
Απο μεσα μου βριζω οποιον με γκαντεμιασε.. "Μάλλον ο Σωτήρης θα είναι" σκέφτομαι, "που δεν του έδωσα τους ροδόστομους"...

Και τώρα αισίως μετα απο μια παυση γιατι με πηρε το αφεντικό απ την δουλεια και με έχωσε - ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΕΟ ΣΑΣ- απο τις εντεκα και τεταρτο μέχρι τις μια να του στελνω email στην Ιταλία να βρίζεται με τους Ιταλους...

Επιστρέφω στο γραφέιο μου στις μια, τα μάτια μου μισοκλείνουν.. τρίτεκνος βλεπετε..

Λεω, δεν βγαζω την τύρφη να βάλω ενα λίτρο ακόμη substrat pro μιας και εχωσα μέσα περι τα 20 ψαρίδια?
βγαζω το φίλτρο, ΚΑΙ ΤΙ κάνω ο άτιμος. Ανοιγω για πρώτη (και τελευταία φορά) την φτερωτη... ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΠΑΩ ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΚΟ ΑΞΟΝΑΚΙ........

Άσπρος ο δικός σου.. Αμαν, πανε τα ψαρια "fenerbahce bye bye"
Tρελος απο αγωνία στελνω δεξια αριστερά μυνήματα..."ΑΝ εισαι ξύπνιος πάρε με καιγομαι" Ο ενας στον τρίτο ύπνο, ο άλλος με καμια γκόμενα αραχτός, ο άλλος δεν έχει μπαταρία στο κινητο... " Ο δικός σου στα αναμμένα καρβουνα.
Και εκει που αρχησα να φτίαχνω κειδιόχαρτα και επικείδιους λόγους για τα ψαράκια μου, και να ψάχνω δικαιολογίες για τα παιδιά μου και να ετοιμαζομαι ψυχολογικά για ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ της γυναίκας μου που επιτέλους θα εβγαινε δικαιωμένη οτι ειμαι χαμένο κορμί και οτι τοσο καιρο χανω τζαμπα τον χρόνο και τα λεφτά μου.....
GREEN!!! το τηλέφωνο... YELLOW? απαντάω.. αλλά δεν ήταν κανεις, κι έτσι PINK το κλείνω...

Ευτυχώς λοιπον (μετά απο αυτο το σύντομο ανέκδοτο ) ΗΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ, Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ, Ο ΚΛΑΔΕΜΑΤΟΜΑΖΩΧΤΡΑΣ, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΑΙΜΑ, Ο ΔΑΓΚΑΣ, Ο ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΑΣ, Ο ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΥΠΝΟΣ  ΚΩΘΤΑΚΗΣ


"Κωστα μου, σωτήρα μου, λατρεία μου, ευεργέτη μου, αετέ μου" του λέω, "Σωσε με" "Εσπασα το ασπρο κεραμικό αξονάκι" του λέω, και ετοιμάζομαι να του πω "εχεις κανενα φίλτρο δανεικό να έρθω 4 η ώρα το πρωι να στο πάρω, να πιουμε και ενα καφεδάκι?" αλλά πριν προλάβω να του το πώ.. τι μου λέει ..." καθαρισε μια μπατονετα για τα αυτιά βαλτην εκει που ξέρεις (στο φίλτρο βρε παιδιά, μα που πήγε το πονηρό μυαλό σας?), και χαλαρα άυριο πας και βρίσκεις... "Αντε καλυνύχτα, και φιλιά πολλά, κερατουκλη"
"Ωρε Κώστα μου, ξέρεις κάτι που δεν ξέρω ?" του απαντώ.. αλλά αυτος δεν απαντά, παρα μου σκαει ενα χαμόγελο, μου κλείνει το μάτι και το τηλέφωνο μαζί. (που τα είδα θα μου πείτε.. εμ ελα ντε που τα μπαλκόνια μας ειναι αντικριστά!!!

Το κανω που λέτε αυτο που μου είπε ο Θεος της μπάλας, και Ω το μέγα θαύμα!!!!! ΔΛΙΕΒ ΔΛΙΕΒ!!!!!
Ειναι πλεον δυο η ώρα και λέω να πάω να κοιμηθω. Να ονειρευτώ στεγνά όνειρα, και σφουγγαρισμένα γραφεία, να ευχηθώ να δω τα corydorακια μου στο ουρανό παρέα με ενα καινουργιο ασπρο κεραμικό αξονάκι...
Ζητάω πολλά? Πειτε μου....