Μικρές Αλεπούδες...

" Να προσέχεις τις μικρές αλεπούδες γιατί αυτές καταστρέφουν τ' αμπέλια... "
Σοφή ρήση, την άκουσα απο την μητέρα μου πρώτη φορά, αργότερα το διάβασα και γώ στο Άσμα Ασμάτων...

Τι με έπιασε και σας μιλάω μετά απο μια εβδομάδα για μικρές αλεπούδες κι αμπέλια? Αυτη η περασμένη εβδομάδα φυσικά...
Αυτο που με προβλημάτισε την περασμένη εβδομάδα είναι τα μικρά πράγματα που υπήρχαν στην μέρα μου, που τσάκιζαν όλη μου την μέρα. Αυτές οι μικρές αλεπουδες που (λεω) οτι δεν με άφήσαν να απολάυσω την εβδομάδα μου.
Την περασμένη μου εβδομάδα νοιώθω οτι την πέρασα σαν ζομπι...Ποτε ξημέρωνε και πότε βράδυαζε δεν πήρα χαμπάρι... Δεν την κατάλαβα και σας λέω αλήθεια.. Τωρα που την αναλογίζομαι, νοιωθω σαν κάτι να έλλειπε.

Παρ' όλα αυτα, είχα καιρό να μαλώσω με 3 ανθρώπους, να στεναχωρήσω αλλους τόσους, να αρπάξω ενα κρυολόγημα, να δω δυο αγώνες στην τηλεόραση, να παίξω με τα παιδιά μου, να πάω 3 φορές στο γιατρό, μια για μένα και δυο για τα μικρά, να διαβάσω τον γιο μου, να πάω στη δουλειά 5 φορές, να αλλάξω νερό στο ενυδρείο μου, να πάω για καφέ, να πάω στην Εκθεση, Ν' αρχίσω δίαιτα, και πολλά άλλα.

ΚΙ ΟΜΩΣ,

κάτι έλλειπε αυτη την εβδομάδα για να την νοιώσω σαν εβδομάδα.. Μήπως τελικά είναι παραμύθι? Μήπως είναι ενα τριπάκι στο οποίο μπαίνουμε? Μήπως είναι προνόμιο δικό μου αυτό το αίσθημα?
Μήπως ήμουν υπερβολικά απορροφημένος στο τίποτα? Μήπως δεν έφαγα καλά? Μήπω μου έπεσε κάτι βαρύ? Μήπως πίεσα πολύ τον γιο μου να διαβάσεί? Μήπως δεν τον πιεσα αρκετά? Μηπως με πείραξε ο καφές? Μηπως δεν πήγα για αρκετούς καφέδες? Τι να 'ναι αναρωτίεμαι?

Α ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ... (Αλλα θα σας το πω στην επόμενη μου δημοσίευση!!! )